غزلیات حافظ همراه با شرح

غزل شماره 50 حافظ همراه با شرح ابیات: «به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است»

/post-80

غزل پنجاهم حافظ با آن آغاز تکان‌دهنده‌اش: «به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است»، روایتی است از دل‌شکستگی و امیدِ یک شاعر. این غزل در دوره‌ای سروده شده که حافظ پس از تبعید، مشتاقانه در انتظار توجه دوباره شاه شجاع بود. ابیات اولیه، پر از التماس و آرزوی اعتناست؛ گویی شاعر با تمام وجود می‌کوشد تا توجه ممدوح را بار دیگر به سوی خود جلب کند.